Open Line Consultancy B.V.

 Om zichtbaarheid en impact te vergroten interviewt IHE Nederland eigen deelnemers in de rubriek ‘Even voorstellen aan…’. Met als doel inzicht krijgen in persoonlijke passie en visie op de toekomstige zorgtechnologie en wat dat voor organisaties betekent, stellen we 5 vragen aan mensen die te maken hebben met gegevensuitwisseling in de gezondheidszorg. Deze keer Richard Conings van Open Line. 

Wat is je functie bij Open Line en wat houdt dat in?

“Ik ben Technical Sales Consultant Healthcare. Dat betekent dat ik de accountmanagers ondersteun in het salesproces met technische knowhow. Dat doe ik met name op het gebied van MDO-as-a-Service en Vendor Neutral Archive-as-a-Service. Wij leveren, in samenwerking met onze dochter Parsek, virtuele MDO-software als dienst aan ziekenhuizen. De software draait in onze eigen datacenters in Limburg. Hetzelfde doen we met het VNA van onze partner Hyland. Deze beide diensten zijn ontstaan door vragen van klanten. Wij leveren al jaren datacenter-, netwerk- en clouddiensten aan zorgorganisaties, waaronder ziekenhuizen en behandelcentra. Op een gegeven moment kwam oncologiebehandelcentrum Maastro met de vraag of wij konden helpen bij het goed opslaan en delen van medische beelden. Wij geloven heilig in de kracht van het ecosysteem bij het oplossen van dergelijke vraagstukken. Daarom zijn wij de samenwerking aangegaan met Parsek en Hyland om deze klantvraag in te vullen. Inmiddels hebben wij Parsek overgenomen en is er een hecht partnership met Hyland. Samen bedienen we tientallen klanten.
Eén van onze mooiste referenties is het project Data Delen Midden Nederland, waar we in samenwerking met meerdere leveranciers (waaronder ChipSoft, EPIC en Enovation) een virtuele MDO-omgeving hebben gecreëerd voor zes samenwerkende ziekenhuizen. Deze omgeving scheelt per te bespreken patiënt ongeveer 30 minuten. Bovendien hoeven medisch specialisten niet meer te reizen maar kunnen vanuit hun eigen ziekenhuis deelnemen aan het MDO. Het komt nu in de regio Utrecht niet meer voor dat patiënten nog niet besproken kunnen worden omdat hun gegevens nog niet beschikbaar zijn. We dragen op deze manier echt bij aan betere oncologische zorg.”

Welk cijfer geef jij Open Line qua gegevensuitwisseling in de zorg en waarom geef je dat cijfer?

“Ik geef onszelf een 7,5. We maken gebruik van open standaarden en zetten vol in op het ontwikkelen van herbruikbare componenten. Waar we nog in kunnen verbeteren is het integreren van nationale standaarden. We werken primair met internationale standaarden, want zowel Parsek als Hyland zijn internationaal opererende bedrijven. In Nederland zijn er zoveel puur nationale standaarden en initiatieven, dat we niet alle ontwikkelingen kunnen volgen. We kijken kritisch op welke trein we wel springen en op welke niet.

Ik vind het overigens wel jammer dat Nederland zo vaak zijn eigen weg kiest. Ik begrijp dat er ruimte moet zijn voor landspecifieke uitzonderingen, maar in andere landen zeggen ze: de IHE-standaarden zijn leidend. Als je daar een uitzondering op wilt maken, dan gebruik je daarvoor extensies. Die mogelijkheid is er namelijk. In Nederland hebben we vaak de neiging om iets compleet nieuws op te zetten. Neem de BgZ. Die is weliswaar gebaseerd op de International Patient Summary (IPS), maar is net even anders opgezet, waardoor je BgZ-data niet zomaar kunt uitwisselen met buitenlandse ziekenhuizen. Ik vind dat jammer, temeer omdat internationale standaarden gewoon de mogelijkheid bieden om te lokaliseren. Ik denk ook dat het vanuit innovatieoogpunt slim is om gebruik te maken van internationale standaarden. Want de meeste leveranciers opereren wereldwijd. Die gaan echt niet iedere keer weer opnieuw hun producten geschikt maken voor de Nederlandse markt.”

Wat zijn jullie grootste uitdagingen?

“De grootste uitdaging momenteel is het opschalen van het virtuele MDO in de regio Utrecht. Vanwege het succes willen steeds meer ziekenhuizen aansluiten. Dat betekent dat je op alle niveaus moet opschalen: je moet ervoor zorgen dat de systemen op technisch niveau goed koppelen en dat de security gewaarborgd blijft. Maar je moet ook de governance aanpassen. Die wordt veel complexer als ziekenhuizen aansluiten die in meerdere regio’s actief zijn en die ook in die andere regio’s een virtueel MDO willen organiseren. De governance goed regelen is meer werk dan het technisch werkend krijgen.

En andere uitdaging is de netwerkzorg. We zijn zowel met het MDO-as-a-Service als met het VNA-as-a-Service begonnen met de ziekenhuizen. Maar steeds meer partijen willen graag aansluiten, zoals bijvoorbeeld radiotherapiecentra en huisartsen. Zij hebben andere behoeften waar we op moeten inspelen. Dat vraagt enige aanpassing.”

Wat zou jij doen als je minister van VWS zou zijn?

“Dan zou ik stoppen met polderen en gewoon besluiten gaan nemen. Wat dat betreft ben ik erg blij met Ernst Kuipers, ik hoop dat hij straks door mag. Hij laat zien dat hij niet bang is om partijen tegen zich in het harnas te jagen als dat uiteindelijk beter is voor de zorg, zoals bijvoorbeeld met de beslissing over de kindercardiologie. In het verleden is er te veel marktwerking geweest, en te veel inspraak van alle partijen. Natuurlijk is het belangrijk dat iedereen input kan leveren als je een grote beslissing neemt, maar uiteindelijk moet de minister gewoon knopen doorhakken en zeggen: zo gaan we het doen.

Ik zou overigens als minister ook investeren in het versterken van kennis. Op het ministerie zitten te weinig mensen die echt diepgaand kennis hebben van de zorg. Je hebt ook specialisten nodig, niet alleen maar generalisten.”

Wat is je wens voor de zorg?

“Ik zou willen dat partijen veel meer met elkaar samenwerken, met open vizier en in alle eerlijkheid. Ons mooie project Data Delen Midden Nederland, maar ook bijvoorbeeld Stichting Gerrit, laten zien dat het kan, als alle betrokkenen maar bereid zijn hun ego aan de kant te zetten en soms wat water bij de wijn te doen. Als je toewerkt naar een gezamenlijk doel, dan zul je zien dat je daar allemaal beter van wordt.

Ik heb dat zeer recent nog mogen ervaren op de IHE Connectathon in Rennes, waar we bij het testen van het IPS-profiel tegen een uitdaging aanliepen en we even niet wisten hoe we verder moesten. Ineens waren daar enkele specialisten uit Cyprus die ons op het goede spoor zetten. Mensen die wij helemaal niet kenden en die geen enkel belang hadden bij ons product, maar die op de IHE Connectathon zijn omdat ze de zorg vooruit willen helpen. Dat gaf zoveel energie!

Ik zie overigens wel verbetering op het vlak van samenwerken. De bereidheid van leveranciers, ziekenhuizen, de overheid en andere stakeholders om écht samen op te trekken en de eigen belangen af en toe even aan de kant te zetten, neemt toe. En ook de bereidheid bij Nictiz om internationaler te kijken en niet in Nederland een wiel uit te vinden dat internationaal al bestaat neemt toe. Ik heb dus goede hoop voor de toekomst!”