“We wijzen elkaar waar we de beste nectar kunnen vinden”
Zoals bijen elkaar met een bijendans wijzen waar ze de lekkerste honing kunnen vinden, zo ‘zoemden’ de IHE-deelnemers rond in De Kas, de evenementenlocatie in Woerden waar IHE Nederland zijn jaarcongres organiseerde. Ze wezen elkaar op initiatieven op het gebied van datauitwisseling en interoperabiliteit en leerden van de (inter)nationale sprekers.
Ruim 90 IHE deelnemers en gasten kwamen naar De Kas, die zo werd omgetoverd tot een (bijen)kast. “We moeten samenwerken om de doelen te bereiken die we allemaal hebben”, zo trapt gebruikersvoorzitter van IHE Nederland Evert Sanders het congres af. “Want betere en efficiëntere zorg valt of staat vandaag de dag met brede beschikbaarheid van data en dus met interoperabiliteit.”
Voordat de inhoud wordt ingedoken, richt Evert eerst een dankwoord aan de aftredende bestuursleden Tie Tjee, Onno Gabel en Jan Dols en stelt vervolgens de drie nieuwe bestuursleden voor: Vincent van den Berg en Wim de Koning, die samen de leveranciersvertegenwoordiging op zich zullen nemen. En Robert Breas, die Onno Gabel vervangt als penningmeester. Zelf blijft hij nog even aan als gebruikersvoorzitter.
Werk samen, doe het niet alleen
Renske Veenstra van Santeon en Ruud Bongers van CumuluZ gaan vervolgens dieper in op de samenwerking die deze twee ziekenhuisgroepen zijn aangegaan met mProve. “Want er gebeurt ontzettend veel op het gebied van datauitwisseling in de zorg, zoveel dat je de tijd en mensen niet hebt om overal aan mee te doen. Daarom hebben wij besloten om als drie grote ziekenhuisorganisaties onze krachten te verenigen om samen te ontdekken wat wij kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van een landelijke infrastructuur”, zegt Renske.
Ruud vult aan: “Je hebt drie manieren om databeschikbaarheid te realiseren: point-to-point verbindingen voor directe uitwisseling; knooppunten zoals het LSP en platformtechnologie. Ons doel is om te kijken hoe we die drie kunnen harmoniseren en convergeren. Onze stip op de horizon is een nutsvoorziening voor de zorg.”
Nationaal Test- en Validatiecentrum
VZVZ en Nictiz vertellen over het Nationale Test- en Validatiecentrum (NTV), waar de beide organisaties momenteel aan werken. “Het is voor leveranciers op dit moment best een lange weg om hun standaardkoppelingen en API’s goedgekeurd te krijgen. Dat willen we vereenvoudigen”, zegt Joris Smits van VZVZ. Doel van het NTV is om een nationale testaanpak te ontwikkelen, met een bijbehorende centrale test- en validatievoorziening. Die voorziening bevat generieke testtooling en validatievoorzieningen waar leveranciers op ieder gewenst moment zelf mee aan de slag kunnen om hun integraties en koppelvlakken te testen. Het validatieproces wordt daardoor niet alleen veel efficiënter en klantgerichter, maar ook voorspelbaar.
International Patient Summary
Hierna is het tijd voor een koffiepauze en de eerste ronde parallelsessies.
Na de lunch staat hoofdgast Derek Ritz op het programma, die via een videoverbinding vanuit Canada het publiek toespreekt. Namens de WHO heeft hij veel in minder ontwikkelde landen gewerkt en hij heeft meegeschreven aan veel IHE profielen, waaronder aan het IPS-profiel, dat staat voor International Patient Summary. Op dit onderwerp ging hij dieper in. “Mensen reizen steeds meer, waardoor de kans toeneemt dat je een keer in een ander ziekenhuis wordt behandeld dan in jouw standaard ziekenhuis waar ze alles van je weten. Het idee van de IPS is dat we patiënten willen empoweren om in die gevallen hun eigen data aan die zorgverlener te geven via een QR-code op hun telefoon. De zorgverlener leest die QR-code uit en krijgt dan de patiëntsamenvatting voor zijn neus, in zijn eigen taal.”
Hiervoor is het nodig dat zorgverleners wereldwijd patiëntdata op een gestandaardiseerde manier vastleggen, gebruikmakende van standaarden zoals ISO27269, CEN TS17288, SNOMED, HL7 CDA en FHIR. Daarnaast is er een ‘vertaalmachine’ nodig die de patiëntsamenvatting omzet naar de taal van de zorgverlener. Op dit moment is het IPS-profiel vrijgegeven om mee te testen.
IPS is tot stand gekomen door nauwe samenwerking van de genoemde standaardenorganisaties, IHE en de WHO. Derek: “De IPS lijkt op jullie BgZ, maar er zijn nuanceverschillen (waar in de parallelsessies dieper op werd ingegaan, red.). Die zijn er ook met de EU PS. Het is belangrijk je te realiseren dat we er wereldwijd aan werken om die verschillen weg te nemen. Ze zullen naar elkaar toe convergeren, maar dat kost tijd omdat vooral de ontwikkelde landen allemaal al zelf aan de slag zijn gegaan. Minder ontwikkelde landen hebben die legacy niet. Daar betekent de IPS een enorme sprong vooruit in patiëntveiligheid. Zij bouwen hun volledige zorginformatiesysteem op dit concept.”
De grote meerwaarde van de IPS, zegt Derek, “is dat de manier waarop we omgaan met patiëntdata verandert van ‘provider centric’ naar ‘patient centric’. De patiënt krijgt de regie over zijn eigen data. Hij heeft de informatie altijd bij zich, via de QR-code op zijn telefoon.”
Workflow automatisering om richtlijnen te ondersteunen
Na twee nieuwe rondes met parallelsessies is het slotwoord opnieuw aan Derek Ritz. Dit keer gaat hij dieper in op het IHE Profiel CCG, dat staat voor Computable Care Guidelines. Derek: “De CCG’s zijn een gestandaardiseerde manier om workflows toe te voegen aan je processen. We beginnen bij chronische ziekten, zoals diabetes, hoge bloeddruk en HIV. Die laatste aandoening zal bij jullie in Nederland vrij goed onder controle zijn, maar wereldwijd is de medicatietrouw bij HIV-patiënten verschrikkelijk laag. Met de CCG’s kunnen zorgverleners waar ook ter wereld monitoren of het voorgeschreven zorgpad ook daadwerkelijk wordt gevolgd. Denk aan: is deze patiënt, zoals voorgeschreven, twee keer per jaar op controle geweest? Waren zijn bloedwaarden binnen de vastgestelde marges? Zo niet, is dan de juiste interventie toegepast?”
Hij ergert zich eraan dat dergelijke voorgeschreven zorgpaden en richtlijnen in de praktijk vaak zo slecht worden gevolgd, ondanks het feit dat iedereen het belang ervan onderkent. “En dat komt doordat het een administratieve rompslomp is en er geen financiële prikkel is. Het mooie van de CCG’s is dat je beide aanpakt. Je maakt het efficiënt voor de zorgverlener en je meet op een uniforme wijze of zorgverleners zich aan de afspraken houden. Verzekeraars zouden vervolgens kunnen zeggen: we betalen je alleen als je aantoonbaar bij minimaal 95 procent van je patiënten de richtlijn volgt.”
Een uitstekend idee, zo vinden veel van de mensen die bleven borrelen en netwerken. Her en der worden nieuwe samenwerkingsinitiatieven gesmeed, ideeën opgedaan en ervaringen uitgewisseld. “Daar ligt onze toegevoegde waarde”, zo vat Evert Sanders samen. “Wij weten welke initiatieven er wereldwijd bestaan als het gaat om gegevensuitwisseling en databeschikbaarheid. We koppelen mensen en organisaties aan elkaar, we wijzen elkaar de weg, zoals bijen dat doen met hun bijendans.”
